Yemek Borusu (Özefagus) Kanseri Epidemiyolojisi

  • Görülme sıklığı yılda yaklaşık 10.000 kişide birdir.
  • Sigara içme ve fazla kilo bilinen risk faktörlerindendir.
  • Vakaların yaklaşık %2’si kalıtsaldır.
  • Kalıtsal olarak Von Hippel–Lindau hastalığı olanlar, yüksek derecede renal karsinoma riski taşırlar (%30’a kadar).

Semptomlar ve belirtileri nelerdir?

Belirtiler arasında hematüri (%37), ağrı, kilo kaybı, ateş, yorgunluk, sedimentasyon yüksekliği, anemi (ancak hastaların %3-5’inde eritropotein yüksekliği sebebiyle eritrositoz vardır), hızlı ilerleyen varikosel ve elle hissedilebilir bir kitle sayılabilir.

Ultrasonografi en önemli tanısal muayenedir ve gerekli görülürse eşlik eden biyopsi ile tamamlanabilir. BT ve MRI hastalığın boyutunu değerlendirmede faydalıdır.

Böbrek hücreli karsinom akciğerler, karaciğer ve iskelet sistemine metastaz yapabilir.

Tedavi

Nefrektomi (açık ya da laparoskopik) bölgesel hastalık için rutin tedavidir. Küçük tümörler kısmi rezeksiyon ile alınabilir. Soliter metastaz (örneğin akciğerlerde) cerrahi olarak çıkarılabilir.

Metastatik hastalık için tedavi alternatifleri arasında palyatif nefrektomi, interferonlar, tirozin kinaz inhibitörleri (sorafenib ve sunitinib gibi) ve mTOR-inhibitörleri (temsirolimus, everolimus) sayılabilir.

Takip

Takip muayeneleri genelde tedavinin ilk2 yılı boyunca 3-6 aylık intervaller şeklinde gerçekleştirilir.

Eğer tekrarlama gözlenmezse, takibin devamı, 6 aydan 1 yıla uzanan intervalde 5 yıla kadar gerçekleştirilebilir.

Takip muayeneleri arasında ESR ya da CRP, kan sayımı, ALT, AST, alkalin fosfotaz, serum kreatinin, üre testi, göğüs röntgeni ve abdomen ultrasonografisi sayılabilir.